บุกเดี่ยวเที่ยวเชียงคาน


เชียงคานเป็นเมืองเล็กๆ ริมแม่น้ำโขง
ที่เหมาะแก่การนอนขี้เกียจเป็นอย่างยิ่ง
ตอนไปช่วงปลายเดือนตุลาคม 2556
อากาศเริ่มเย็นแล้ว มีลมจากแม่น้ำพัดมาทั้งวัน




















[วิวแม่น้ำโขงหลังที่พัก]

ข้อดีของการไปช่วงวันธรรมดาคือ
เงียบสงบมาก ทั้งเมืองแทบไม่มีนักท่องเที่ยว




















เช้าๆ ตื่นมาขี่จักรยาน ตระเวนหาของกิน
พอแดดเริ่มแรงก็กลับห้องนอนกลางวัน
ตกบ่ายหาร้านกาแฟนั่งอ่านหนังสือ
เย็นๆ แดดร่มลมตกออกไปขี่จักรยานต่อ
กลับหาของกิน เดินถนนคนเดินนิดหน่อย




















[ชานเคียงที่เชียงคาน อยู่ข้างๆ ที่พักเลย]

ดึกๆ นั่งร้านกาแฟที่มีเบียร์ขายด้วย
บางวันสั่งชาเขียวร้อน บางวันสั่งเบียร์
นั่งปล่อยให้สมองโล่งๆ ไปเรื่อยเปื่อย

แต่จริงๆ ถ้าใครมีเวลาหลายวัน
มาให้ตรงกับศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ สักวันสองวันก็ดีนะ
จะได้เจอทั้งสองบรรยากาศของเชียงคาน
เราพลาดร้านน่ากินไปเยอะเหมือนกัน
เพราะหลายร้านเปิดเฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์




















เราพักที่บ้านยายศรีพรรณโฮมสเตย์
บนถนนชายโขง ระหว่างซอยศรีเชียงคาน 13 และ 14
นอนคนเดียวคืนละ 200 บาท มีกาแฟ โอวัลตินให้
ข้างล่างลูกสาวยายเปิดเป็นร้านอาหาร
กลางวันขายก๋วยเตี๋ยว กลางคืนขายอาหารไทย
แวะไปกินมื้อเย็นกันได้ ร้านอยู่ริมแม่น้ำ
ต้มยำปลาแม่น้ำโขง อร่อยมาก เข้มข้นถึงใจ




















ห้องนอนเป็นแบบง่ายๆ ห้องน้ำรวม
แต่ทำเลดีมากและสะอาดใช้ได้ทีเดียว
มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นวิวแม่น้ำทั้งวัน
บางคืนเย็นมากจนต้องลุกขึ้นมาปิดพัดลม
ส่วนกลางวันก็อากาศสบายๆ ไม่ร้อนเท่าไหร่

ที่สำคัญคือยายดูแลเป็นอย่างดี มีมื้อหนึ่งเลี้ยงสุกี้ด้วย
อยากหารถไปเที่ยวหรือใส่บาตรบอกยายได้
[ติดต่อโทร. 042 821797]

ที่เที่ยว




















ชมทะเลหมอกที่ภูทอกตอนเช้า
ค่ารถไปกลับคนละ 100 บาท
วันที่ไปออกแนวฟุ้งๆ ไม่สวยเท่าไหร่




















แก่งคุดคู้ ล่องเรือชมแม่น้ำโขงได้
อยู่ห่างจากถนนคนเดินประมาณ 2.5 กิโล
ระหว่างทางจะมีร้านขายมะพร้าวแก้วเยอะมาก
เป็นผลิตภัณฑ์ OTOP ของระแวกนี้




















สุวรรณรามา โรงหนังเก่า
ตอนนี้เปิดเป็นร้านกาแฟ วาฟเฟิลอร่อยดี
นั่งดูของเก่าในร้านเพลินๆ

อดีตของเชียงคาน
เมื่อก่อนเชียงคานเป็นเมืองที่เจริญมาก
เพราะเป็นจุดแลกเปลี่ยนสินค้าทางเรือระหว่างไทยกับลาว
คิดดูว่าเมืองเล็กๆ แค่นี้ เคยมีโรงหนังตั้ง 2-3 โรง
แต่พอมีการตัดถนน มีทางเลือกอื่นเพิ่มขึ้น
เชียงคานเลยถูกลดบทบาทความสำคัญลง

หลายคนเลยทิ้งบ้านไม้เก่าแก่ริมแม่น้ำโขงไป
ปล่อยให้รกร้างจนแทบจะเป็นเมืองปิดตาย
ต่อมาเริ่มมีอาจารย์สถาปัตย์เห็นคุณค่าของบ้านเก่าพวกนี้
เลยพานักศึกษามาเรียนรู้สถาปัตยกรรมบ้านไม้เก่าแก่

เริ่มมีกลุ่มคนจากกรุงเทพฯ มาบุกเบิก สร้างเกสต์เฮ้าส์เล็กๆ 
แต่ก็ยังพยายามรักษาเอกลักษณ์เดิมของเชียงคานเอาไว้
ด้วยทำเลติดริมแม่น้ำโขงและบรรยากาศที่เงียบสงบ
ใครๆ ก็อยากมาสัมผัส ไม่นานเชียงคานก็ได้ชื่อว่า ลิตเติ้ลปาย

บ้านไม้เก่าริมแม่น้ำโขงเริ่มถูกรื้อไปทีละหลัง
เพื่อสร้างเป็นบ้านพักติดแอร์ไว้รองรับนักท่องเที่ยว






















ล่าสุดตอนที่เราไปต้นไม้ริมโขงถูกตัดทิ้งเกือบหมด
เขากำลังเทปูนสร้างทางเดินคอนกรีตขึ้นมาแทน
ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าวันหนึ่งมีโอกาสได้กลับไปอีกครั้ง

เราจะยังจำกันได้หรือเปล่านะ…เชียงคาน

ความคิดเห็น

รูปภาพของฉัน
pOndjaa
ชื่อ ปอนด์ เกิดและเติบโตที่ชานเมืองกรุงเทพฯ หลงใหลการอ่านหนังสือ ชอบท่องเที่ยวแนวธรรมชาติ ประวัติศาสตร์ ศิลปะ และวัฒนธรรม สนใจเรื่องอาหารการกินเป็นพิเศษ ปัจจุบันทำงานเป็นนักเขียนอิสระและรับสัมภาษณ์บุคคล สนุกกับการดูซีรี่ย์และทดลองสูตรอาหารใหม่ๆ เมื่อมีเวลาว่าง ติดต่อ Line id : pond_jaa