แบกเป้บุกเดี่ยวอินโด ตอนที่ 19 : ประสบการณ์เฉียดตายจากการเล่นเซิร์ฟที่หาดกูตา บาหลี

สองวันสุดท้ายในบาหลีฉันอัปเปหิตัวเองจากอูบุดมาสู่ 'กูตา' (Kuta) เมืองชายฝั่งทะเลใกล้สนามบินที่คึกคักไปด้วยกิจกรรมยามค่ำคืน และชายหาดโค้งทอดยาวกว่าแปดกิโลเมตร

คลื่นที่นี่แรงมากและน้ำทะเลก็เย็น จึงไม่ค่อยเหมาะกับการเล่นน้ำเท่าไหร่ กิจกรรมยอดนิยมของหาดนี้คือการเล่นเซิร์ฟ วัยรุ่นออสซี่นิยมมาที่กูตากันมาก เพราะบาหลีอยู่ไม่ไกลจากออสเตรเลีย มีเซิร์ฟให้เล่น และเหล้าเบียร์ถูกกว่าหลายเท่า ถูกกว่าที่อูบุดด้วย! รู้งี้น่าจะเก็บเงินมากินเหล้าที่กูตาดีกว่า ที่พักในกูตามีหลายระดับให้เลือกตั้งแต่โรงแรมระดับห้าดาวเดินออกจากประตูปุ๊บเจอชายหาดทันที ไปจนถึงโฮสเทลเอื้ออาทรราคาคืนละ 50,000 Rp. แต่มักตั้งอยู่ในซอยลึกไกลจากชายหาดพอสมควร คนส่วนใหญ่ที่พักโฮสเทลพวกนี้มักจะเช่ามอเตอร์ไซค์ขับ ซึ่งทีแรกฉันก็กะจะทำแบบนั้นเหมือนกัน เพราะอยากไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่วัดทานาห์ลอต (Pura Tanah Lot) ปัญหาคือขับไม่แข็งจ้า แต่คิดว่าจะขับช้าๆ ชิดซ้ายไปเรื่อยๆ ทางไม่ได้ลัดเลาะขึ้นเขาเหมือนอูบุดคงไม่โหดมาก ตอนกลางคืนก็นั่งเสิร์ชวิธีขับ วิธีเบรก เตรียมไว้ เช้ามาปรากฏว่าเขาไม่ให้เช่าเพราะเราไม่มีใบขับขี่ 

สรุปวันสุดท้ายเลยไม่มีอะไรทำ เงินรูเปียห์ก็ยังพอเหลือ ไปหัดเล่นเซิร์ฟละกัน!

น.ส.สุธาสินี ผู้สอบตกวิชาพละมาตลอดตอนมัธยม ริอ่านจะเล่นเซิร์ฟค่า บริเวณริมหาดกูตามีร้านเช่ากระดานเซิร์ฟและครูสอนเต็มไปหมด มีร้านหนึ่งเสนอราคามา 200,000 Rp. เป็นแพ็กเกจพร้อมครูสอน ฉันต่อราคาจนได้สองชั่วโมง 150,000 Rp. (390 บาท) รวมค่ากระดาน ครูฝึกแก่ๆ และเสื้อเก่าๆ หนึ่งตัว

จริงๆ จะมีพวกโรงเรียนสอนเซิร์ฟจริงจังที่มีมาตรฐานหน่อย เช่นของ Dekom สองชั่วโมง 33 ดอลล่าร์ (ประมาณ 1,100 บาท)   แต่ฉันกะลองขำๆ เลยเลือกแบบถูกๆ ก็พอ สำหรับคนที่ชอบเล่นกีฬาอยู่แล้วเราว่าไม่ยากมากและสนุกดี เด็กฝรั่งตัวกระเปี๊ยกก็เล่นกันเยอะแยะ แต่สำหรับเราคนที่ทักษะการทรงตัวติดลบอย่างเราเซิร์ฟมันเหี้ยม-โหด-มาก

ใช้เวลาอยู่พักใหญ่ในการพยายามยืนบนบอร์ดให้ได้ขณะที่คลื่นซัดอยู่ด้านหลัง ครั้งแรกที่ยืนได้ โอ้โห I believe I can fly~ ไม่ยอมทิ้งตัวลงน้ำจ้า เซิร์ฟเข้าไปจนถึงหาดตกจากบอร์ด โดนคลื่นลากไปตามทราย ทรายขูดแขน ขา เอว เป็นแนวยาว เท่านั้นยังไม่พอเสร่อพยายามกลับลงไปในทะเลผิดท่า ดันวางกระดานแนวขวาง โดนคลื่นซัดล้มอีก 4-5 รอบ

ช่วงประมาณเก้าโมงครึ่งคลื่นยังไม่แรงมาก ก็ชิลล์ๆ เซิร์ฟรอดบ้างไม่รอดบ้าง พอเริ่มคล่องขึ้น ครูฝึกก็ถามว่า "อยากลองเล่นเองมั้ย" โอ้แน่นอน ตอนนั้นความสามารถติดลบห้าความมั่นหน้าเต็มร้อย ไม่รอดค่ะ ความมั่นไม่ช่วยอะไร เล่นกีฬาต้องใช้ความสามารถนะลูก ...เกือบเป็นผีบุษบาลอยเท่งเต่งอยู่กลางทะเลบาหลี พอไม่มีคนช่วยจับแล้วมันยากมากกก จังหวะที่ต้องกลับตัวเพื่อเตรียมเซิร์ฟ ถ้าเรากลับไม่ทัน แล้วกระดานยังอยู่แนวขวางตอนที่คลื่นซัดมากระดานจะพลิกคว่ำทำให้ทุกอย่างพังไปหมด

แน่นอนว่าอิฉันกลับตัวไม่ทันค่า กลับตัวก็ไม่ได้ ให้ลอยต่อไปก็ไปไม่ถึง พะงาบๆ อยู่กลางทะเลพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอด คลื่นก็แรงขึ้นกว่าตอนเริ่มเล่น น้ำก็ลึก ถึงว่าเด็กน้อยขึ้นฝั่งไปหมดละ เหลือแต่ผู้ใหญ่ ครูฝึกรีบมาลากเข้าฝั่งแล้วบอกว่า "พอเถอะจ้ะ ไว้มาใหม่สักบ่าย 3-4 นะ คลื่นจะเบาลง” ไม่มาแล้วค่ะ! กระดานกระแทกจนเอวเคล็ดไปหมด เนื้อตัวก็มีแต่แผลทรายขูด

ห้าง Beachwalk

นอกจากเซิร์ฟแล้วกิจกรรมอื่นๆ ที่ฉันทำในกูตาก็คือการเดินเล่นใน Beachwalk ช้อปปิ้งเซ็นเตอร์สามชั้นริมหาด ซึ่งมีชนชั้นกลางอินโดนีเซียมาเที่ยวกันเยอะพอสมควร จากที่สงสัยว่าคนอินโดนีเซียเขาไม่ค่อยเที่ยวบาหลีกันเหรอ ก็เลยได้ความกระจ่างว่าเขามาอยู่ในห้างสรรพสินค้ากันนั่นเอง ร้านอาหารและร้านเสื้อผ้าส่วนใหญ่เป็นแบรนด์เดียวกับร้านในกรุงเทพฯ ราคาก็พอๆ กัน ไม่มีอะไรน่าตื่นตาตื่นใจมากนัก 

ย่านเซมินยัก

ฉันเลยนั่งรถบัส Kura Kura ไปลงย่านเซมินยัก คนที่มาแบบครอบครัวหรือต้องการความสงบไม่หวือหวา ส่วนใหญ่จะพักที่นี่ละแวกนั้นร้านรวงจะดูไฮโซขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด มีอาร์ตแกลลอรี่ขายงานศิลปะอยู่หลายแห่ง บางร้านไม่ซื้อก็สามารถเดินเข้าไปดูเล่นๆ ได้ ตอนเย็นๆ บาร์ริมหาดจะเอาเก้าอี้หลากสีสันมาตั้งเรียงรายยาวสุดลูกหูลูกตา บางร้านมีดนตรีสดด้วย แต่นั่งดื่มคนเดียวริมทะเลเกรงว่าจะเปลี่ยวเกินไป ฉันเลยเดินกลับหาดกูตาไปหาขนมมื้อดึกกินแถวนั้นแทน ซึ่งก็ถือว่าตัดสินใจถูกแล้วที่รีบกลับ เพราะขามานั่งรถรู้สึกว่าไม่ไกลมาก แต่ขากลับลองเดินเลียบหาดไปเรื่อยๆ ก็หลายกิโลอยู่เหมือนกัน 

ช่วงนี้ชี้แนะ

• ค่าเช่ามอเตอร์ไซค์ ประมาณวันละ 60,000 Rp. (156 บาท) ต้องมีใบขับขี่
• มีบริษัททัวร์หลายแห่งให้บริการพาไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่วัดทานาห์ลอต แต่ถ้าไปคนเดียวค่ารถจะค่อนข้างแพง เพราะส่วนใหญ่ทัวร์ราคาถูกต้องจองขั้นต่ำสองคนขึ้นไป 
• จากที่พักไปสนามบิน ฉันให้หนุ่มเรกเก้ที่เฝ้าโฮสเทลขับมอเตอร์ไซค์ไปส่งในราคา 50,000 Rp. 
• ช่วงเวลาที่เหมาะแก่การเซิร์ฟสำหรับเด็กน้อยหรือมือใหม่ที่ห่วยแตกด้านกีฬามากๆ คือประมาณ 7 โมงเช้า เพราะคลื่นลมยังค่อนข้างสงบ